maandag 18 juni 2007

Oké oké

Ik geef toe, ik heb geen talent voor stroom en spanning. Tenminste dat vind ik. Op de zeevaartschool in Delfzijl heb ik waarschijnlijk 3 jaar electro gehad. Als ik in mijn oude boeken kijk dan staan er aantekeningen in, in mijn handschrift! Als ik met een oud-schipper praat dan vertelt hij dat ik toen ik van school kwam met gemak een tekening maakte van een relais, het zal zo zijn.
Nu voel ik het dus anders.
Voor Han naar de Azoren ging heeft hij de nieuwe startaccu in de boot gezet en de motor los gemaakt van de lichtaccu. Als hij terugkomt is er nog tijd genoeg om de startaccu goed aan te sluiten op de accuscheider en de dynamo. Maar nu blijkt hij wat langer weg te zijn, iets met kromme koppen en koeling....
En dus zat ik vanmiddag met de tekening hiernaast in de boot kabelschoenen en -tjes aan draden te knijpen. En weet je, een deel van de draden zitten er al in, en wie weet doet de motor het gewoon vrijdag a.s.
En eh, wie weet is Han terug om de boel toch nog even te checken voor ik start.
Posted by Picasa

woensdag 13 juni 2007

zwart

Ze lag daar, helemaal onder in de donkere warme kast. De kast was niet altijd warm hoor, alleen zo halverwege de dag als ze veel kinderstemmen hoorde en het lekker rook in het gebouw. Ze vroeg zich af waarom ze altijd onder in het kastje zat en waarom ze er nooit uit mocht.

Er was een tijd dat ze dat wel mocht, toen was ze er net. Toen had ze geleerd dat er daglicht was en mensen die voorzichtig met haar omgingen. Toen was ze de moeite waard en werd ze met handschoenen aangepakt en voorzichtig gewassen en gedroogd. Toen had ze net als al haar vriendjes een kleurtje gekregen.

Sommige vriendjes kregen een gele kleur, de kleur van de zon en de bloemen in de wei. Sommige vriendjes kregen een rode kleur, de kleur van de liefde en het bloed wat door de aderen van mensen stroomt. Sommige vriendjes groen van het gras en de hoop. En zij kreeg de mooiste kleur, zwart van de zwoele nacht en het mysterie. Zwart de kleur waarnaast je alle andere kleuren goed kunt zien.

Maar hier onder in de kast zag niemand dat, en het gekke was, alle andere vriendjes die deze kleur hadden gekregen kwamen ook onder in de kast terecht. Ze overlegden wel eens met elkaar als het grote gewicht boven hen een beetje weg was. Als ze heel langzaam richting het licht en de gezellig kletsende kinderen gingen. Maar hoe ze nou konden ontsnappen en er voor konden zorgen dat ze mee mochten met de kletsende kinderen en de fijne geuren?

Misschien waren de kinderen hier in het gebouw wel bijgelovig, misschien de grote mensen ook wel. Misschien dachten ze wel als ze haar oppakten dat het eten dan niet lekker meer was, dat ze de bus naar huis niet meer op tijd zouden halen op vrijdag of dat ze een onvoldoende op de toets zouden halen die ze die middag moesten maken. Misschien dachten de groten mensen wel dat, als ze haar zouden pakken en op hun blad zouden leggen, de les die ze daarna zouden geven zou mislukken of dat op hun afdeling de anarchie zou losbarsten.

In de donkere en warme kast namen de zwarte bordjes met elkaar een besluit.. Voor de zomervakantie zouden ze allemaal gewassen worden en weer door elkaar in de kast komen. Elk kind of elke volwassene die een zwart bordje zou pakken zou veel geluk krijgen. Ze zouden, heel mysterieus, opeens alles snappen in de les. Ze zouden romantische avonden kennen in de weekenden en in de boeken alles snappen. De grote mensen, die van een zwart bordje zouden eten, kregen rust en regelmaat op de afdeling en in de klas en alleen nog maar voldoendes om in de computer te zetten.

Toen na de vakantie de kinderen weer op school waren en de eersten gingen eten legden ze het zwarte bordje niet terug in de kast, ze voelden direct dat het bordje magische krachten had en aten er met veel plezier van. De zwarte bordjes zagen daglicht en werden met liefde gewassen en gedroogd en hoefden nooit meer langer dan tot de volgende maaltijd in de kast te blijven..
Ze leefden nog lang en gelukkig.

dinsdag 12 juni 2007

Run to you

Fimme was ziek gisteren. Vanaf een uur of vier 's ochtends heeft hij een regelmatig bezoek aan de emmer gebracht. Dan sta je als mama meteen in spagaat. Je kind, zorgbehoefte, en school, arbeidsovereenkomst. Oh ja, en 's avonds een concert van Bryan Adams waar je je al op verheugt sinds januari.
Dus wat doe je... Van alles een beetje en van Bryan een beetje meer! Ik ben naar school gegaan voor een vergadering, die zijn momenteel ivm examens, verhuizing en formatie nog al intensief. Daarna naar huis want ik had geen leerlingen vandaag en voor mijn zieke kind gezorgd en als laatste de jongens om een uur of vier naar de Buuv' gebracht zodat ik met wederhelft naar Bryan kon. De Buuv' was natuurlijk al afgesproken, maar het moet wel een bijzondere buurvrouw zijn om je kind daar met emmer en al af te durven leveren!! Lang leve mijn Buuv', en wat een fantastisch concert.
Posted by Picasa

zaterdag 9 juni 2007

Verhuizing

We hebben een nieuw schoolgebouw. Prachtig. Als ik daar zo rondloop aan het eind van de ochtend op vrijdag dan stemt het mij enorm vrolijk. Ik ben al in het nieuwe lokaal geweest en daar is flink ruimte... We hebben via Feadship XL een caterpillar gekregen en een watermaker. De DAF gaat natuurlijk mee en de Petter komt op een verrijdbare fundering. Achter in het lokaal is een apart lokaaltje waar de jongens en meiden kunnen zitten om hun verslagen te schrijven. Met of zonder computer.
Afgelopen week kregen we er dus een nieuwe motor bij om op te knappen. Een Misubishi uit de grote pont van het starteiland. Leek me wel een aangenaam project voor de zeevaart jongens en meiden. De motor heb ik vrijdag dus opgehaald met de kar van school en mijn grote Pinda ervoor. Natuurlijk allemaal binnenweggetjes en niet harder dan 60. Niet harden dan 15 door de dorpjes met de stenen wegen en verzakkingen. Het komt niet echt op een goed moment, we worden geacht met rode stickers door het gebouw te lopen en alles weg te gooien... Maar regeren is vooruitzien en dus komt deze alvast op het schoolterrein te staan, en zo snel mogelijk in het lokaal.
Posted by Picasa

zondag 3 juni 2007

GPS op de laptop

We zijn uit Langweer komen varen en we hebben er 2 uur 29 minuten en 13 seconden over gedaan. Hoe we dat weten? We hebben de GPS op de computer aangesloten en ons zelf zien varen? Nodig? Nee! Leuk? Ja!
Posted by Picasa

vrijdag 1 juni 2007

Verf en vakmanschap

Donderdag belde Fokke dat we Heiltje konden ophalen in Akkrum. Ze is daar helemaal in de verf gezet en zelfs een deel van het dak is opnieuw geconserveerd. Het duurde wel even omdat ze nogal nat was geregend in de buienstroom voor het mooie weer. En natuurlijk houdt verf niet op nat hout. Anyway, gisteravond naar Langweer gevaren.
Ondergaande zon, mistflarden in de sloten en een luchtballon die daalde tot vlak boven de boot alleen maar om hallo te zeggen. Mama heeft een tas meegegeven met sla en dressing, stokbroodjes met kruiden en een fles cola light. Een gezellige avond met mijn vader.
Daar liggen ze dan, de ro ro rooie boot, Heiltje en Margje. Ze passen op de centimeter. Mooi plekje zo hè? Voor ons de ideale uitvalsbasis voor de wedstrijden en regelmatige gezelligheid met opa en oma.
Posted by Picasa

Aan boord

De brug bij le Havre ligt onder een wisselend bewolkte lucht. Niet slecht want toen ik uit Workum wegreed vanmorgen kwam de regen met bakk...