donderdag 23 april 2009

Naar huis

Vanmiddag mogen ze naar huis. Tenminste, als ze hun hele PTA hebben doorlopen. De meesten hebben alle toetsen wel af, de cijfers moeten naar Groningen om toestemming te krijgen om schriftelijk examen te mogen doen. Maar de handelingsopdrachten hebben geen datumdruk. Maar moeten wel af zijn om een diploma te kunnen krijgen. En aangezien er nogal wat opdrachten zijn, in mijn machinekamer, aan boord, koppelen op het plein, knopen splitsen, natuurkunde en nautisch Duits, zien de heren door de bomen het bos niet meer. Gister en vandaag komen ze als een kip zonder kop mijn machinekamer binnen, schakelen een paar accu's of verwisselen een filter en raffelen een verslag af. Dat kan natuurlijk nooit het doel zijn geweest en dus, voor ik het afteken, moeten ze mij overtuigen dat ze het doel van de opdracht bereikt hebben.
Resultaat, een machinekamer waar het lijkt alsof er een bom ontploft is. Hij ligt vol met draadjes, olie, pakkingmateriaal en foute schema's van het koelsysteem van onze CAT. Vandaag dus de laatste kans voor ze naar huis gaan. Ik wens ze succes!

woensdag 15 april 2009

Mevrouw, ik heb vandaag het licht gezien.

Vandaag is het voor het eerst gebeurd, dit jaar dan. Want elk jaar verkijken mijn superleerlingen zich op het motorenwerkstuk. En elk jaar, een week voor dat ze met studieverlof gaan, moeten ze er nog aan beginnen. Hoezo het puberende brein is er nog niet aan toe.
Alles is dus in gang gezet om ze te helpen. Persoonlijk coach gesprek, meerdere opmerkingen, hulp, overzichten in de gang, brieven naar huis. En vandaag zagen de meesten het licht. Er is heel wat ingeleverd nagekeken teruggegeven voor aanpassing en, gelukkig ook, afgevinkt. Vandaag is er ook een verslag van iemand anders uit het archief verdwenen, een goed verslag. Ik ben benieuwd wie er met nét zo'n goed verslag op de proppen komt. Vanaf vandaag is de machinekamer dan ook verboden terrein zonder begeleiding van een collega. Tot na de diplomauitreiking.

donderdag 9 april 2009

Zonder

Vanmorgen was ik bij de dokter. Hij deelde mij mede dat, bloed technisch, met mij alles in orde is. Waarden als van een jonge meid, geen ontstekingen, geen afwijkende leverfuncties.
Dus heb ik net een beugel Grolsch gekocht om het te vieren.
Niet alleen daarom, maar ook vanwege een geslaagde transformatie. Vandaag moest het namelijk gebeuren, de werkplaats Margje moest omgetoverd worden tot moederschip Margje. Laatste klusjes, die heel handig zijn als je net je schroefmachine hebt opgeborgen onder het bed. En dan verf er uit, kussens er in, schuurpapier er uit, bier er in, hout er uit, sinas er in, kraalschroten naar zolder, zeilpakken van zolder aan boord.
De voorramen hebben nog geen betimmering, maar het licht in de stuurhut brandt, de kachel werkt, de koelkast is koud en .... oh, wat mis ik mijn voiture met zo'n make-over.

maandag 6 april 2009

Stokrozen

Ik zit aan de achterkant van ons schoolgebouw, logisch de machinekamer zit wel vaker achterin op een schip. Dat ik stuurboord achteraan zit geeft helaas een probleem. Collegae denken dat ik geen last heb van alle rotzooi die bij mij achter het lokaal wordt gedumpt. Ik heb dus een fijn plan. Uit mijn tuin heb ik stokrooszaadjes meegenomen en die ga ik planten, en wie weet is alle troep binnen twee jaar overwoekerd.
Toen we vanmorgen aan het planten waren vonden we ook nog een geheime bergplaats. Ik geloof dat wat 4e jaars leerlingen hier een feestje gebouwd hebben. Er lag ook nog een voorraadje halve liters bier. Dat gaat binnenkort bij mij aan boord denk ik.

zondag 5 april 2009

Rob de Nijs

De omlijsting van de voorramen bestond uit 7 stukjes verrot hout. Ik heb ze maar als mal gebruikt om het nieuwe hout te zagen. Gelukkig kreeg ik wat tips want anders was dat nooit gelukt, wat dacht je van een potloodje van één cm aan een tangetje met een kromme bek. Natuurlijk om het aluminium kozijn af te tekenen terwijl je maar 2 cm speling hebt aan de binnenkant. Nu zijn het nog maar 2 delen en is er aan het grote zaagwerk, voor deze winter, voorzichtig aan een eind gekomen.
Rob de Nijs? Nou die spleet tussen de stukjes hout middenvoor die deden me aan het gebit van Rob de Nijs denken. Ik had een vriendin die daar enorm gek op was. Mijn betimmering krijgt nog een beugeltje om de boel bij elkaar te houden, volgens mij heeft Rob dat nooit gedaan.

donderdag 2 april 2009

De kliko's staan er weer

Als je in Workum je ligplaats aan de oever van de Dolte kiest heb je in de zomer de beschikking over een Kliko voor je scheepsafval. Vanmiddag stopte er een grijs kenteken van de gemeente naast mijn jacht, hij had een Kliko uit de winterslaap gehaald en dat was het eerste teken van het vaarseizoen. Dat het ook met schepen aanmerkelijk drukker was, is ook een gezellig teken, mensen voelen zich verbonden zo vroeg op het water.
Mag ook wel, want met deze temperaturen moet je toch eigenlijk op de achterbank van je eigen jacht zitten genieten van de zon...
Tot die tijd sla ik nog wat spijkers in de kombuis en maak ik mallen om de aluminium ramen te kunnen betimmeren. En tot mijn grote genoegen begint het al aardig ergens op te lijken. Strak plafonnetje niet?

Aan boord

De brug bij le Havre ligt onder een wisselend bewolkte lucht. Niet slecht want toen ik uit Workum wegreed vanmorgen kwam de regen met bakk...