woensdag 9 augustus 2017

Coupe Honfleur

 Honfleur, veel eet-tentjes, veel souvenirs, nog meer ateliers, en daar tussendoor nog wat sieradenwinkeltjes. Het duurde even voor ik een bakker had gevonden. Laat staan een plek waar ik een doosje thee of een pak koffie kon kopen.
Gezellig is het wel. We liggen in het midden van het stadje, en hebben gedineerd met 'zicht op ons jacht'. Op de achtergrond wat geroezemoes van de terrasjes, de muziek van een saxofoon die steeds van richting verandert, gedreven door de terraseigenaars die hem dwingend verwijzen naar een andere locatie. Al wandelende kom ik een kapperszaak tegen, en ze hebben tijd. Wassen knippen en föhnen heeft hier in Frankrijk een andere dimensie. Je wordt verwend en vertroeteld, goed geknipt en gesteven. Die waait vanmiddag niet meer weg.
Op weg hierheen, we kwamen van Fécamp zijn we uitgebreid langs het Franse equivalent van de 'white cliffs gevaren. Die zagen we dan weer aan de overkant van de sloot. Er stond een aangename bries en we kwamen tegen de stroom in nog net 3 Mijl vooruit. Dat was ook 1,9 Mijl, maar dat vergeet ik even. Eenmaal aan de wind om Cap d'Antifers begon het te waaien, rifje er in, en waar we dachten eindelijk onze Gennaker uit te kunnen proberen, reefden we voor het gemak de genua ook maar twee streepjes. Het tij kentert, en met 7 Mijls laarzen spoeden we ons richting Le Havre. Daar gaan we niet kijken, het enige dat daar leuk schijnt te zijn is de trein naar Rouen. Met afgaand tij gaan we de Seine op, maar wel voor de wind, we houden het op 3 Mijl aan snelheid over de grond, en komen aan bij de sluis van Honfleur, waar de sluismeester, de schat, even op ons wacht.
 Zeilend van Boulogne sur Mer, via Dieppe, naar Fécamp was het prachtig weer. Zij het wat frisjes aan loef met wind van zee. Maar ik vond een mooi plekje al zeg ik het zelf. Han verschuilt zich dan achter zijn riante buiskap, en draagt uit protest een korte broek en een poloshirt. Ik was wat laat met mijn anti-wiebelpil uit België, en dus veroordeeld tot de frisse lucht aan loefzijde. Die wiebelpillen werken trouwens best aardig, tot goed, tot nu toe is het varen op zee alleen zo nu en dan te vergelijken met een flinke kater. We gebruiken de windvaan veel. Zowel Han als ik hebben een hekel aan sturen, en zomaar wat in de oven schuiven of op het toilet gaan zitten, zonder iemand aan het roer is pure luxe, en in de wijde omtrek, zo'n mijl of 10 geen schip in de buurt.
De windvaan heeft geleden. Van Gravelines naar Boulogne sur Mer heeft de aluminium pijp het zwaar gehad. Hij is krom. Wie stuurt er ff een RVS pijp op? Wind tot 24 knotsen liet het apparaat voor ons flink werken. Eigenlijk zijn we nauwelijks overstag geweest, bij Cap Griz Nez kregen we alleen de wind van voren terwijl we stroom tegen hadden. Dat resulteerde in golven van een meter of twee. De windvaan hield de wacht, Han had het overzicht, mijn wiebelpillen waren de baas. 
Uh, tot we voor de haven van Boulogne de diesel startten, toen moesten ze het onderspit delven.... :-(

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Aan boord

De brug bij le Havre ligt onder een wisselend bewolkte lucht. Niet slecht want toen ik uit Workum wegreed vanmorgen kwam de regen met bakk...