We verlaten zaterdag morgen Makkum enigszinds verlaat, het is tenslotte vakantie. Aardig door elkaar heen geschud in de haven door de wind, zijn we blij dat deze wat afgenomen is en dat er steeds meer blauw aan de hemel verschijnt. De wind is ook minder zuidwestelijk dan beloofd en dus kunnen we Enkhuizen in 1x bezeilen, er kan zelfs een knik in de schoot. Helaas wordt na het Navisduct de bries steeds minder, en na wat slagen besluiten we in de stromende regen, ter hoogte van het Paard van Marken, dat het ijzeren grootzeil er bij mag.
12 uur nadat we vertrokken, komen we in de Houthaven van Amsterdam aan om aan de nachtelijke tocht via de staande mast route te beginnen. We zijn niet alleen, natuurlijk meerdere zeilboten in een keurig rijtje, en een motorboot die afsluit, maar ook veel kroeggangers, feestvierders en mensen die de wekker hebben gezet. Het is een uur of drie. We oogsten bekijks met ons rijtje, er wordt nog eens een blikje bier open gemaakt door een student en een pizza-bezorger zwaait vanaf zijn scooter. Anderen willen graag naar huis om half vier 's nachts, en fietsen snel om, nu de brug die ze normaal gebruiken een minuut of 20 open staat.
De regen is opgehouden, de pakken nog niet droog. Over een uurtje komt de zon van zondag op. 'Trusten.
Zondag 1 echte bui, veel (spoor-)bruggen, en warme lunch. Bij een van de gigantische hefbruggen begint een politieauto enorm te toeteren als de bomen sluiten. Onze eerste indruk is dat de auto er nog overheen moet naar een noodgeval, maar we zien geen blauw zwaailicht. Eén agente stapt uit en haalt snel een fietser van de brug, de man protesteert hevig, een tweede agente stapt uit. De man krijgt een bon, hij kroop met zijn fiets nog net even onder de boom door om niet voor de brug te hoeven wachten. En dat mag niet.
In de zon stomen we tegen de wind in naar Dordt, in onze gedachten liggen we al in de Wijnhaven. Helaasssss, alle havens zijn vol en gesloten in de binnenstad. Door de spoorbrug, genua uitgerold, op de Dordse Kil, draai ik een Ajam Paniki freestyle in elkaar. Het is hier nog steeds druk, bij WSV de Kil is er gelukkig plaats in de herberg....
