Frustratie

frustr/a'tie het frustreren. ~e'ren verijdelen; psychisch hinderen.
Tenminste, volgens de dunnen Van Dale.

Vijf weken en vijf dagen geleden hebben ze me open gesneden. Vijf dagen en vijf weken heb ik voor de houtkachel gezeten met een boek. Vijf dagen en vijf weken heb ik al het nieuws gezien op de NOS, de BBC, CNN en alle Discovery docu's. Vijf weekenden is Han op Margje stroom aan het trekken geweest, tanks verplaatsen, kozijnen zagen en hij heeft zelfs de boiler geplaatst. En ik? Ik maak een tekening, laat mijn naaimachine op tafel zetten en naai gordijntjes. Ik vraag zelfs weer of de jongens de naaimachine weer in de kast zetten. Want ik moet op mijn buik letten.

Maar afgelopen maandag ben ik even op school geweest. Even kletsen, hallo zeggen, sfeer proeven, nieuwbouw kijken. En vanmiddag heb ik twee platen hout bij de Karwei in stukken laten zagen en in de auto laten leggen. (Het zwakke vrouw excuus werkt nog steeds, al kijken ze me wel een keer spottend aan.)
Hymke heeft eerder vrij van school wegens rapportvergaderingen. En dus helpt hij met platen op hun plek leggen en stofzuigen. Stofzuigen? Dat moet je als zwakke vrouw toch wel kunnen, het enige wat er ligt is zaagsel en stukjes hout...... Eigenwijs als ik ben heb ik dus een stuk je stof gezogen. Meteen pijn aan de bovenkant van mijn lidteken.
Nee niet met sjouwen.
Want dat deed Hymke.
Nee niet met zagen.
Dat doet de man van de Karwei.
Niet met nadenken.
Dan doen m'n hersenen en daar hebben ze niet aan geopereerd.
Maar met stofzuigen.
En dan zijn er nog steeds mensen die beweren dat die zwakke vrouwen voor niets anders geschikt zijn. Tot mijn frustratie kom ik er dus achter dat ik momenteel fysiek nog minder waard ben dan een stofzuigende vrouw. Want dat red ik dus nog steeds niet.
Gelukkig mag ik wel achter de computer zitten, was ophangen, fietsen en tv kijken want anders werd ik langzaam gek......

Het is wit en nieuw

Het is wit, het is nieuw en het wordt tijd om de boot waar hij op zit weer eens met een borstel te bewerken. De zeilmaker in Warns heeft een mooie nieuwe tent op Margje gezet, fatsoenlijk naar buiten kijken, veel licht en ruimte. Niet te vergeten hij is een stuk meer waterdicht dan de oude tent.
Er moeten nog wel even stukjes zeildoek voor de ramen want anders wordt het omkleden in en uit droogpakken wel een hele publieke bezigheid. Maandag komt de zeilmaker nog even langs voor wat verdere afspraken.
Ik vind het een hele verbetering met de oude tent waar het weer en de motten hun tol eisten. 

Wij hebben Máxima en Amalia

Na veel gepuzzel, gereis, geteken, gecontroleer en liefde. Zijn de Maritieme Academie Harlingen en het Maritiem College Velsen trotse eigenaars geworden van het koppelverband Prinses Máxima/Prinses Amalia.


De Prinses Máxima is 56 meter lang en Amalia is met haar 30 meter ook niet te missen. Zaterdag 17 februari worden ze in IJmuiden gedoopt door de minister van verkeer en waterstaat Mw. Peijs.

De Prinses Máxima zal hoofdzakelijk de varende lessen voor haar rekening nemen, ze beschikt dan ook over een brug met een dubbele bediening(net als in een lesauto), lesaccomodatie, een ruime machinekamer om met leerlingen te kunnen werken, maar ook slaap en leefaccomodatie.

De Prinses Amalia is een tankbak, ze beschikt ook over lesaccomodatie en is volledig inzetbaak als tankschip.

Door te kiezen voor een koppelverband bestaande uit een opleidingsschip en een tankduwbak wordt bereikt dat onze leerlingen adequaat worden opgeleid tot matroos, stuurman, schipper of kapitein op de moderne binnenvaart.