Positief

Vandaag zag ik een lepelaar
Vandaag had ik leerlingen in het VMBO die hard werkten
Vandaag las ik het stageverslag van een collega dat er goed uit zag
Vandaag mocht ik van mij zelf met de trein reizen
Vandaag had ik vakantiegeld op mijn rekening staan
Vandaag had ik hardwerkende MBO leerlingen
Vandaag kreeg ik het rooster waar ik al een jaar voor vecht
Vandaag was het dinsdag en was een vieze mop niet nodig
Vandaag was de terugbus op tijd
Vandaag had ik een spectaculaire meteorologische nacht achter de rug
Vandaag kwam ik thuis en werd er al gekookt
Vandaag mocht ik van de neuroloog weer autorijden

Vandaag had ik nog niets gehoord van de medische dienst van het CBR......

Voor anker

Het zoeken van een stukje papier aan boord is nog een hele onderneming. Uiteindelijk wordt het een elektro schema waar Han de GPS out op heeft vastgelegd. Het papiertje mag dus niet weg.
We zouden gaan zeilen, het hele hemelvaart weekend. Andere bezigheden hielden ons aan de wal. Zaterdagmiddag toch nog vertrokken. Geen wind. Ik moest zo nodig dus toch de Dacron lappen er bij getrokken maar na een uur waren we niet verder dan de luwte van Kornwerderzand, waar we dan ook maar ten anker gingen.
De meeste schepen lagen richting het zuidwesten en in die richting hebben we het anker dan ook vastgetrokken. (Met de motor, want met de wind had dat nog een uur geduurd) Na een half uur werd het water als een spiegel, helemaal geen rimpeltje meer.
Maar als door een onzichtbare hand draaiden alle schepen naar het noorden. Daarna pas komt de wind en de kleine rimpeltjes op het water. Wij draaien het eerst, daarna de buurmannen die 200 à 300 meter zuidelijker van ons liggen. Het pakje van 4 jachten met borrelende vrienden draait het laatste.
Koers houden met wat drank op is, zelfs voor anker, een onzekere zaak.

Inademen, uitademen.

Volgende week woensdag loopt mijn autovrije zondag af. De zondag die heeft een half jaar geduurd met een kleine ontkenningsfase in januari. Net belde ik het CBR, zij nemen een beslissing in deze en ik hoorde net dat mijn eigen verklaring nu bij de medisch adviseur ligt. In één adem zij de mevrouw aan de lijn dat ik dan tussen 4 en 6 weken moest wachten op de uitslag.
Met een beetje pech wordt, vanwege de verwerkingssnelheid bij het CBR, mijn autovrije zondag verlengd tot de zomervakantie.
Eventjes geduld nog want het busje komt zo!

Identiteitscrisis

Ken je dat?

......van die dagen dat je eigenlijk niet uit bed had moeten komen, en als je dat gedaan had dan was er zelfs nog van alles mis gegaan. Vandaag was zo'n dag.
Dus ik ga zo héél voorzichtig in een klein hoekje zitten met een biertje en kom er de eerste uren niet meer uit.

Delfzijl

Vrijdag 1 mei, ik was om een uur of elf vastgemaakt in "het dok" en al klaar om te genieten van het zonnetje. Maar eerst een bezoek aan de havenmeester. De haven ligt tegenover het oude "nieuwe" internaat van mijn oude zeevaartschool. De eetzaal is nu het clubgebouw van de vereniging en het oude internaat , het schip "Bonaire", ligt, voor zover ik weet, in Den Helder voor restauratie. De havenmeester rekent uit wat ik moet betalen en in de kamer ernaast wordt stofgezogen. De tussendeur gaat open en direct weer dicht, de mannelijke zuiger aan de andere kant geeft ons het gevoel ons betrapt te hebben. Na het afrekenen (€ 5,80 inclusief toeristenbelasting) gaat de deur weer open en wordt er aan de havenmeester gevraagd of we zover zijn dat er ook in het kantoor gezogen kan worden. Er komt een bevestigend antwoord. Ik kruip met een boek in mijn kuip en onder het genor van een kopje thee kijk ik om me heen.
Iedereen klust hier aan zijn boot. Er wordt geverfd, geschuurd, gesmeerd maar vooral ook gepraat. Over hoe het moet en wat nu het handigst is. Als ik uit het zicht ben staan de heren, in het Gronings, mijn boot te bespreken. De diepe kuip, de zooi en de bult met zeilkleding gaan over de tong, maar de conclusie is positief, gelukkig maar. Eén van hen komt met een sigaar en al zijn moed in de aanslag vragen wie de boot gebouwd heeft. Ik kan de liefde voor Magje slecht verstoppen en dus is hij inmiddels volledig op de hoogte.
De zon zakt achter de schoorsteen van de oude eetzaal en en de man die vanmorgen het clubgebouw stofzuigde geeft nu de Buxus water die daar in bakken staan. Hij gebruikt een rode jerrycan waar ieder ander zijn benzine in bewaart.

Maar daar ís toch helemaal niets?

Ganzedijk in het Reiderland. En na drie dagen onderzoek zijn we tot de conclusie gekomen. Dat is er ook niet.
Maar de rest van de Provincie Groningen zuidelijk en gelijk aan het Damsterdiep was zeker de moeite waard.

Varen naar Groningen

En als je dan al "beond the end of the world" bent kun je net zo goed doorvaren. Dus zondagavond de 26e voer ik van Grouw naar het Bergumermeer. Onderweg kwam ik een collega tegen in een zeilboot en voor dat de zon onder ging zag ik een steiger van de Marrekrite. Alleen varen is eenzaam, het geeft je kans te overleggen met je zelf en te dromen maar ook ongehinderd te vrezen. Zo op mijn achterbank met een glaasje rosé en de Schuttevaer, kon ik mij daar helemaal vrijwillig aan overgeven.
Vooral het passeren van sluizen en naar de wc gaan zijn de grootste uitdagingen van het alleen varen. Voor de sluizen heb ik mijn middenboldertje, daar kan ik bij vanuit de kuip, en als ik Margje stil leg bij een muurbolder dan zijn de meeste sluismeesters onder de indruk. Maar dan het plassen, dat duurde even voor ik dat onder de knie had. Gelukkig is het van Starkenborgh kanaal niet zo druk bevaren, want de constructie van een Ikea trapje en een puts blijkt net zo hoog te zijn als mijn stuurstoel.... Stel je voor, daar hoeven de collega vaarweggebruikers wat mij betreft niet van onder de indruk te zijn.

Drukke agenda

Het zeilseizoen loopt als je kinderen in de Flits zeilen grofweg van eind maart tot eind oktober. Dat is best lang. (Maar valt best mee als je het vergelijkt met dat van de Splash of de Optimist) Veel evenementen komen op een vaste plaats in het jaar en worden meestal goed bezocht. Sommige evenementen wat minder.
Vorig weekend waren we uitgenodigd in Grouw, voor veel zeilers is dit verder dan het einde van de wereld. Laten wij het ons geheimpje houden, het was beregezellig en er is leuk gezeild.