Oudejaar

Top 2000,
Milennium Trilogie uit,
Mama bellen toen de eerste bol er in ging,

Vuurpijlen gekocht,
Mist verwacht,
Margje in het ijs,
Kind op sloot,
Kind met boek en koorts op de bank.

Luci tuutn

Die anderen deden het niet zo lekker. Halverwege de houtkachel, kandelaar, drie kaarsen of andere pogingen van mijn kant om alles met één lucifer aan te steken, verbrandde ik mijn fikken en bleef net dat ene kaarsje over. Dus gister naar de winkel om fatsoenlijke tuutn te kopen.
Doe ik het doosje open, ligt er één in die omgedraaid is.
Zou iemand zich vergist hebben?
Zou het expres zijn?
Zou het zo zijn en hebben ze daar dan een aparte persoon voor in dienst?
Zou er een aparte machine zijn die in elk doosje een lucifer omgekeerd er in legt?
Zou er een machine zijn die uit elk doosje een lucifer pakt en die omdraait?
Zou het een handels merk zijn?
Zou het zijn om ons de frustratie te ontnemen dat we het nieuwe doosje aan de verkeerde kant openden?
Zou...?

Bieb

De angst dat ik de kerstdagen zonder leesvoer zou zitten dreef mij net naar de overkant van de straat. Ik kreeg van een vriendin het boek "Mannen die vrouwen haten" uit de Millennium trilogie. Na 559 pagina's in een gat gevallen te zijn ben ik dus gister naar de boekwinkel gegaan met twee boekenbonnen om deel 2 te kopen. Aangezien ik nu op bladzijde 253 ben had die oversteek geen ongegronde reden.
Aan de overkant van de straat is namelijk de openbare bibliotheek gevestigd. Op zoek naar deel 3. Helaas. Maar met toch nog twee andere thrillers wilde ik naar huis gaan toen een wat oudere mevrouw problemen had met de automatische scanner. Sinds een paar maanden, misschien is het al wel een jaar, gaat dat namelijk automatisch. Je legt je boeken neer, je laat zien dat je een streepjescode hebt en je loopt weer weg. Met inleveren is het blijkbaar fout gegaan en de boeken die deze mevrouw wilde meenemen waren nog aan een ander uitgeleend of zouden zelfs onderweg zijn naar een ander filiaal.
Wat schetst mijn verbazing? De mevrouw kreeg op haar donder dat ze niet alles goed gecontroleerd had en dat ze deze boeken absoluut niet mee had mogen nemen.
Ik zou het logischer vinden als het bibliotheekpersoneel de boeken controleerde voor ze weer in de kast zouden gaan, de automatisering is niet voor iedereen weggelegd, maar nee, het was volgens de medewerkster de verantwoordelijkheid van de leenster.
Als ze wat beter zouden controleren dan zouden ze er ook achter komen dat de schuld die laatst op het scherm verscheen toen ik te laat mijn boeken inleverde (hoe kan het tocht met nog geen 15 meter afstand) niet door mij betaald werd omdat er niemand om vroeg.

De 100

Have you ever / Heb je, ben je enz. ooit…

1. Started your own blog - een eigen blog begonnen
2. Slept under the stars - geslapen onder de blote hemel
3. Played in a band – gezongen in een band
4. Visited Hawaii – Op Tahiti gelift met een vrachtwagenchauffeur die stoned was
5. Watched a meteor shower – uitgerekend welke ster de poolster is
6. Given more than you can afford to charity – jaren collecte gelopen voor de kankerbestrijding
7. Been to Disneyland – een kinderfeestje bij Ballorig gegeven
8. Climbed a mountain – mount Rainier opgereden met de auto
9. Held a praying mantis - een sprinkhaan gefotografeerd
10. Sang a solo - een solopartij gezongen (voor publiek)
11. Bungee jumped – pre sea training gedaan (zonder elastiek)
12. Visited Paris – Onder de Sydney harbour bridge doorgezeild
13. Watched a lightning storm at sea – met 45 knopen wind in een bootje van 23 meter gezeten op de stille oceaan
14. Tought yourself an art from scratch – leren vrijen
15. Adopted a child – een bevalling overleefd
16. Had food poisoning - bij een restaurant aan de Duitse snelweg gegeten
17. Walked to the top of the Statue of Liberty - Op de “Olle Grieze” gestaan
18. Grown your own vegetables - je eigen tomaten ingemaakt
19. Seen the Mona Lisa in France - de Nachtwacht gezien
20. Slept on an overnight train – tijdens het autorijden in slaap gevallen
21. Had a pillow fight – Om 6 uur in de ochtend de “Joris story” geschreven
22. Hitch hiked – uitgestapt uit een auto omdat de bestuurder meer van plan was
23. Taken a sick day when you’re not ill – gewerkt terwijl je eigenlijk ziek was
24. Built a snow fort – jezelf en je buren uitgegraven uit het huis
25. Held a lamb – een schaap weer op zijn pootjes gezet
26. Gone skinny dipping – de zwemvierdaagse gezwommen
27. Run a Marathon – naar een marathon gekeken op tv
28. Ridden in a gondola in Venice – van Harlingen naar Terschelling geroeid in drie uur en drie kwartier
29. Seen a total eclipse – een kind gekregen tijdens een maansverduistering
30. Watched a sunrise or sunset – op de dijk gezeten tijdens de kortste dag en de hele nacht licht gezien in het noorden
31. Hit a home run – een bal geraakt met honkbal
32. Been on a cruise – het Noordhollands kanaal gedaan onder zeil
33. Seen Niagara Falls in person – geraft op de Verdon
34. Visited the birthplace of your ancestors – het voormalige huis van de grootouders opgezocht op Google Earth
35. Seen an Amish community – Bij je moeder gezeurd om een Staphorster jurk
36. Taught yourself a new language – met je mond vol tanden gestaan bij de slager in Frankrijk
37. Had enough money to be truly satisfied – toch maar weer een staatslot gekocht
38. Seen the Leaning Tower of Pisa in person – de blokkentoren van je broertje omgegooid
39. Gone rock climbing – Boven in een mast van 25 meter een kluiverval zitten splitsen
40. Seen Michelangelos David – Jopie Huisman in levende lijve gezien
41. Sung karaoke – Paradise by the dashboardlight gezongen met de Bolkoppenrace
42. Seen Old Faithful geyser erupt – Seen Mt. Saint Helens vulcano erupt
43. Bought a stranger a meal at a restaurant - iemand een chocolademelk met beerenburg aangeboden bij de Walvis.
44. Visited Africa – Over Sri Lanka gevlogen
45. Walked on a beach by moonlight – Midden in de nacht drooggevallen op het wad
46. Been transported in an ambulance - in ‘n ambulance gelegen (hoe actueel)
47. Had your portrait painted – een foto van jezelf gezien op het internet
48. Gone deep sea fishing - wezen zeevissen
49. Seen the Sistine Chapel in person – zomaar een kerk in het buitenland binnengestapt omdat je heimwee hebt
50. Been to the top of the Eiffel Tower in Paris – gezoend onder de Brandaris
51. Gone scuba diving or snorkeling - gesnorkeld op Morea
52. Kissed in the rain - staan bekken op een mierenhoop
53. Played in the mud – slikwandelen met laag water
54. Gone to a drive-in theater – film gekeken op een grootzeil
55. Been in a movie - in een film- of televisiescène verschenen
56. Visited the Great Wall of China – langs de Eemsdijk gewandeld
57. Started a business - een eigen onderneming begonnen
58. Taken a martial arts class – gedanst op “kung-fu fighting” (huh!)
59. Visited Russia – De koude oorlog meegemaakt
60. Served at a soup kitchen – de hongerige massa gevoed
61. Sold Girl Scout Cookies – op Tanzaniadag 8 uur gedanst voor het goede doel
62. Gone whale watching – vliegende vissen van dek gehaald
63. Got flowers for no reason - zomaar tulpen gekocht
64. Donated blood, platelets or plasma - bloed gedoneerd, of een ander orgaan…
65. Gone sky diving – van de hoge duikplank gesprongen
66. Visited a Nazi Concentration Camp – je oma laten vertellen over de oorlog
67. Bounced a check - met een geblokkeerde pinpas bij de kassa van de Albert Heijn gestaan
68. Flown in a helicopter - in een wentelwiek gevlogen
69. Saved a favorite childhood toy – bij je ouders op zolder wezen sneupen
70. Visited the Lincoln Memorial – twee leraren in 1 week begraven
71. Eaten Caviar - kibbeling gegeten
72. Pieced a quilt - een shawl geweven
73. Stood in Times Square - Midden op de Dam gestaan
74. Toured the Everglades - gezeild in de Weerribben
75. Been fired from a job – ontslag genomen
76. Seen the Changing of the Guards in London – Het wisselen van de wacht gezien in Monaco
77. Broken a bone – iemand iets aan willen doen
78. Been on a speeding motorcycle - achterop een snelle motorfiets gezeten
79. Seen the Grand Canyon in person – net op tijd de goede geul gevonden
80. Published a book - een scriptie geschreven
81. Visited the Vatican – genoten van de kerstmis
82. Bought a brand new car – in een nieuwe Fiat Panda gereden
83. Walked in Jerusalem - in Jeruzalem gewandeld
84. Had your picture in the newspaper - in de krant gestaan
85. Read the entire Bible – psalm 119 als strafwerk opgegeven
86. Visited the White House - Paleis Soestdijk bezocht
87. Killed and prepared an animal for eating – flauwgevallen van een dode vis op straat
88. Had chickenpox – met waterpokken de verjaardag van je broertje gevierd
89. Saved someone’s life - iemands leven gered
90. Sat on a jury - in een jury gezeten
91. Met someone famous – de postcode van Frits Wester geraden
92. Joined a book club - lid geweest van de ECI
93. Lost a loved one - een dierbare verloren
94. Had a baby - een kind gebaard
95. Seen the Alamo in person - Adamo in levende lijve gezien
96. Swam in the Great Salt Lake - gezwommen met 5 km water onder je buik
97. Been involved in a law suit - een rechtszaak aan de broek gehad
98. Owned a cell phone – je de geur van een telefooncel kunnen herinneren
99. Been stung by a bee - door een bij gestoken
100. Read an entire book in one day – er een hele dag over gedaan een boek uit te zoeken.

Nuttig? Nee! Informatief? Wie weet!

MRI

Deze week op radio Veronica de top 1000 aller tijden. Omdat ik thuis ben staat de hele dag de radio aan en ik geniet van de muziek. Alleen 's ochtends tot 9 uur probeer ik zo min mogelijk te luisteren om dat die ***** van een Jan Paparazzi er dan voor is en die kan ik niet uitstaan.
Om 12 uur kwam Han me halen om naar het ziekenhuis in Sneek te gaan voor de geplande MRI scan. Tot mijn genoegen kreeg ik, behalve een helm met prisma zodat ik mijn tenen kon zien, behalve een paniekknop om in te knijpen die ik dan ook gebruikte omdat ik mijn beugel bh vergeten was uit te doen (daar zit ijzer in), behalve een comfortabel kussen onder de knietjes, ook een koptelefoon op met Veronica zodat ik gewoon verder kon luisteren.
Die koptelefoon krijg je ook omdat het ding nogal herrie maakt. Het schudt zelfs aan het eind van de procedure nogal zodat ik beelden kreeg van zo'n sf filmpje van een machine die na het drukken op de knop enorm ging schudden en waar dan op het einde een blokje uitkomt, met een stoomwolkje er boven. Maar gelukkig spuwde het ding mij er na 15 minuten weer uit, zonder stoomwolkje.
Laat die uitslag wat mij betreft maar komen!

Eenlingen

Dit zijn ze dan, allemaal helemaal alleen. Als de kleur overeenkomt dan de dikte niet. Als de dikte overeenkomt dan de lengte van de boord niet. En heb de juiste boorden bij elkaar gezocht dan blijken de maten uiteen te lopen van 35 t/m 43.
Dit weekend ben ik dus heel stoer begonnen met het weggooien van eenlingen van de jongens kleiner dan maatje 38. Het resultaat (overschot) zie je hiernaast. En het leuke is, als ik er één van weggooi vind ik z'n maatje morgen terug..

De badmuts

Om er achter te komen wat er vorige week woensdagochtend in mijn grijze brein is gebeurd moest ik naar ons onvolprezen Antonius in Sneek. Han stuurde het automobiel want ik mag tot nader order niet sturen.
De badmuts op, computer er aan, op verzoek ogen open en dicht, lichtflitsen en een hoop hersengolven op de monitor. Volgende week is de neuroloog terug van vakantie, wie weet ziet zij wat meer in de beelden.

nachtelijke rit

Ik werd om 3 uur 's morgens wakker met twee ambulancebroeders naast mijn bed. Die mij luid en duidelijk vroegen of ik wist wie zij waren. Tot op dat moment had ik ze nog niet gezien maar ik wist wel wat het waren.
Ik was bijgekomen na een half uur buiten westen geweest te zijn, spierkramp, shaken en op mijn eigen tong kauwen.
Een epileptisch insult?
Om half vier was ik in het ziekenhuis, voor wat onderzoek. De dienstdoende arts heeft een afspraak gemaakt voor een mri en voor een badmuts met draadjes (eeg?). Die zullen de komende weken wel volgen. Tot die tijd weet ik niets, maar het zou lekker lekker zijn om een "waarom" te hebben.

Pirates of the eh.....

Stel je voor dat je net je zeevaartopleiding hebt afgesloten. Je hebt je helemaal suf gecijferd op je middagbreedte, je gemiddelde GM en je reisvoorbereiding. Je kunt fatsoenlijk je boordnet synchroniseren en je hebt geen uitleg van je collega nodig als het om luiwagens of komaliewant gaat. Je durft zelfs te zeggen dat je je verheugt op je nieuwe baan.
Vaar je bij de oostkust van Afrika, komen daar twee speedbootjes aan met een touw ertussen ze varen hard en je hoopt nog dat het fans zijn of "spotters" die jouw IMO nummer nog niet gefotografeerd hebben. Het touw raakt de boeg en ze slingeren door de vaart van de bootjes opgeteld bij die van jouw schip omhoog en landen aan dek.
Je rent naar beneden in de hoop dat ze beiden zwaar gewond aan dek liggen te kermen maar het tegendeel is waar. Er loopt een man door het gangboord die zwaar bewapend is.
Je wordt samen met je collegae in 1 ruimte gedreven (als je geluk hebt de pantry) als vee. Je eigen hut en die van je maten wordt gestript en de foto's van je vriendin lachend overboord gegooid. Je laptop ben je in ieder geval kwijt en je favoriete Levi 's misschien.
Maar daar blijft het niet bij, er wordt contact opgenomen met je reder en een losprijs vastgesteld. Met een beetje geluk heeft je reder een verzekering hiervoor afgesloten, en is het in een dag bekeken maar meestal is een reder niet zo snel met losgeld. (Ik ben er nog niet over eens of betalen nou zo handig is of je poot, als rederij, stijf houden.......)

Een oplossing? Geen idee.
Hoe te reageren als het mijn schip was? Vast fout.
Moeite met het enthousiast maken van mijn leerlingen? Ja!
Hoe kan ik nou garanderen dat het hen nooit zal overkomen, dat het zin heeft om te leren voor dit beroep, dat varen een fantastisch beroep is met een schatje in elk stadje... (condooms heb ik met de diploma uitreiking uitgedeeld!)
Een vriend van mij is een kaping overkomen en voor zo ver ik weet zijn de angstdromen nog niet de wereld uit. De rederij heeft niet veel ondernomen aan nazorg en dus heeft hij ontslag genomen.
Wie vindt het wiel uit?

Foto's

Op de een of andere manier moet ik altijd foto's maken als het sneeuwt. Mijn computer zit er dan ook vol mee! Ik denk dat het komt omdat het mij zo gelukkig maakt. Dat gevoel wil ik liever niet kwijt en daarom moet het vastgelegd worden.
Het sneeuwt al sinds vanmiddag, maar het bleef steeds niet liggen, hier en daar een hoopje dat dan toch na 5 minuten weer weg was. Maar nu blijft het wel liggen. Op het dopje van het flesje bier dat ik wilde pakken. Op de groene vuilnisbak toen ik het afgewipte dopje weg wilde gooien.
Als commentaar kreeg ik het gebruikelijke: "kloteland, kloteweer" Maar niets veranderd mijn gelukzalige gevoel. Maar zou ik me in kunnen houden en de camera in de tas kunnen laten zitten? Zo spectaculair is het nou ook weer niet! Of eigenlijk wel, of....

Chaoot

Een mailtje naar mijn motorensite was natuurlijk genoeg geweest maar deze moeder heeft het via de school laten weten. We hebben in Nederland een wet die zegt dat privé gegevens niet openbaar gemaakt mogen worden en dat is maar goed ook. Stel je voor dat je seksuele voorkeur, onvoldoendes voor geduld en onderdanigheid op het internet ten toon gespreid worden. Daar heeft niemand wat mee te maken.
Nou moet je weten dat ik nogal een chaoot ben. Ik ben altijd alles kwijt, kan geen namen onthouden en zodra ik iets opgeschreven heb ben ik het kwijt dus boodschappen doen zonder het briefje dat op het aanrecht ligt is een ramp. Dat betekent dus ook dat als een leerling aan mij vraagt hoe hij er voor staat dat ik dat niet uit mijn hoofd weet, want per kwartaal zijn dat nogal wat variabelen.
Nou moet je weten dat het brein van de gemiddelde leerling van 14-18 jaar nogal chaotisch en onvolgroeid is. Ze hebben moeite met plannen, en met het inschatten van de consequenties die hun daden tot gevolg hebben. Laatst kregen we daar nog een wetenschappelijke lezing over
Gelukkig is een van de doelen op onze school het aanleren van zelfstandigheid en het leren plannen van acties. We doen vanalles om leerlingen hiermee te helpen en een van de manieren waarin ik dit deed is de leerling op de hoogte te houden van zijn vorderingen via mijn schoolsite. Inmiddels zijn daar goede alternatieven voor gekomen en kunnen de dames en heren op hun persoonlijke site van school alles vinden, maar de handelingsopdrachten kon ik nog niet kwijt.
Dus die stonden tot vanmiddag op Vierslag zodat een ieder van hun eigen prestaties en eventuele achterstanden op de hoogte was. Goed bedoeld, fout begrepen.
Vanmiddag moest ik dit deel van de website sluiten omdat een moeder het heel vervelend vond dat de (voldoendes) van haar kind publiek bekend werden. Haar goed recht.
Wat mij nou in het verkeelde keelgat schoot? Kindlief of moeders had gewoon even kunnen vragen of ik die specifieke gegevens wilde verwijderen... Maar nu zijn de anderen de dupe, die anderen die het wel fijn vinden om zo nu en dan geholpen te worden met het plannen van de werkzaamheden.
Sorry dames en heren.

Desktop

Tot een maand geleden had ik dus een laptop. Hij lag naast me op mijn voetenbankje net als mijn boek, een paar tijdschriften, de post en wat andere zooi. Zo voor het grijpen. Ik deed dat dan ook veelvuldig.
De eerste reden om een andere computer te kopen was toch wel het ouder worden van de laptop. De tweede reden was om mijzelf te dwingen niet zo vaak meer de computer op te pakken en dus werd het een desktop. Tot nu toe werkt het en denk ik dat de kale computertijd thuis gehalveerd is. En eerlijk gezegd bevalt dat goed. Maar gewoonten verander je niet zomaar. Net veerde ik op, greep naar de lege plek naast mijn voeten om weer eens wat te schrijven. Ik greep mis.

Eten

Zelf gebakken brood vind ik lekker, maar van de bakker is het vaak nog lekkerder, en tot nu toe was het me nog niet gelukt om brood te maken dat, in smaak en samenstelling, het op kan nemen tegen een vers bruin kapje, of een Franse Campagna met zoute boter.
Maar nu is het zover, dit gaat vaker op tafel komen. Vers!
500 gram patentbloem
1 zakje Lecker's gedroogde zuurdesem
375 ml. handwarm water
2 theelepels zout
10 gram verse gist
Droge ingrediënten mixen, warm water erbij, deeg kneden, anderhalf uur rijzen, kneden, grote bol op bakblik, uur en 20 min op 180 graden.
Na uurtje afkoelen hompen snijden beetje gezouten roomboter er op.
Snoepje!

Doe dag

Doe dag voor basisschoolleerlingen,
Maar dan moeten de motoren wel voorzien zijn van dieselolie. Dus leerlingen naar de Q8 met €20,--. En de juf bovenop de motor met het tankje.

Ongeduld

Ik weet zeker de eerste keer dat ik naar Harlingen reed, in het najaar van 2000, dat ze er nog niet stonden. Maar inmiddels kan ik ze niet meer wegdenken. Vijf jaar geleden stonden ze er in ieder geval wel, eerst gewoon in de berm, daarna werd het een slalom parcours. Je went er aan hoor! Je ziet anderen fouten maken omdat ze denken met 150 km/uur van de Afsluitdijk af te kunnen scheuren en dan op eens van rijbaan moeten wisselen. Het laatste half jaar zelfs vlak na het viaduct. Veel rode remlichten voor me.
Maar vanmorgen waren ze zandzakken aan het opladen, de voeten van de borden werden ingeladen en de rood-witte paaltjes er achter aan gegooid. Op de baan van de Afsluitdijk naar Harlingen. Er is dus hoop!
Maar er moet nog een voetgangersbrug naar de dijk, dus ik denk nog niet dat we er van af zijn, wie weet kan ik maandag weer de gewone afslag nemen en twee baans naar Harns scheuren. Nu maar hopen dat er na een bocht niet toch een wegversmalling komt....

streepje

Een boot is niet recht, elke timmerman die ooit op een schip begonnen is met een winkelhaak en een waterpas, kwam bedrogen uit. Ik denk elke naaister ook.
De afgelopen 2 seizoenen hebben we een gordijntje achter in de stuurhut gemist. Voor de privacy, ik lig daar wel te slapen, ja? En om het licht van dat domme paaltje tegen te houden, dat achter de boot staat als ik op mijn favoriete plekje lig. Maar nu heb ik het gordijnband er in genaaid, de verticale zomen gestikt en daarna aan boord de onderkant afgespeld. Maar nu het moeilijkste, er zit een streepje in de stof, en omdat het dak rond loopt moet ik niet op dat streepje letten tijdens het naaien. Niet dus! Hmm.

De stront en het beurt zijn weer van start

Hier een impressie van de middag.

Eindelijk

Na al jaren "besmet", "gehersenspoeld", en met goede argumenten overspoeld te zijn is het er dan toch van gekomen. Tot nu toe was het ook nog niet echt mogelijk want voor het lesgeven maak ik veel gebruik van Wintoets en WinGPS en die draaien op Windows. Maar met Parallels voor Mac kan ik beide. En dus heb ik een Mac Mini gekocht. Tot nu toe zeer tevreden.
Alleen het Windows deel doet het niet naar behoren. Maar elke Mac liefhebber zal zeggen: zie je wel. Ik moet dus niet zeuren en verderploegen en uiteindelijk zal ik het wel voor elkaar krijgen.

Oefening baart kunst?

Na wat geoefen op de beukeboom bij ons in de tuin was het vandaag dan de grote dag, het geoefende kon in praktijk gebracht worden.

Duidelijk

Natuurlijk hebben ze deze twee berichtjes gister onder elkaar in de Leeuwarder geplaatst,nog logischer is dat iedereen er zijn eigen mening over vormt op deze manier, en wie weet is dat zelfs de door de krant beoogde mening.
Ten eerste, de olieprijs is gezakt tot onder de 90 dollar, daardoor krijgen we een prijsverhoging. (eh?) Ten tweede, de bedrijven hebben niet genoeg geïnvesteerd in duurzame energie en nu de energie duurder wordt kunnen ze het niet meer betalen om mínder uit te gaan geven aan brandstoffen en energie. Ten derde, alle landgenoten sparen zich helemaal suf met spaarlampen, A-klasse auto's en B-klasse diepvriezers maar mogen nu extra belasting gaan betalen omdat onze minster het zielig vindt voor de bedrijven dat ze een foute investeringskeus hebben gemaakt.

Dyslexie

Sommige mensen hebben een handicap. Ik pobeer daar altijd rekening mee te houden als ik dat tegenkom. Maar ik ben natuurlijk altijd aan het stuntelen omdat ik eigenlijk niet kan bevatten wat die handicap is.
Mijn zwager is doof. Dus we communiceren met handen voeten en lippen en hij doet enorm zijn best om mijn onkunde te compenseren en te raden waar ik het over heb. Veel van mijn leerlingen zijn dyslectisch en dus doe ik vanalles met grote letters, meer tijd en voorleesvogels maar het blijft een brij van letters voor hen die pas, na veel zweten en uitgebreide studie, veel later begrip tot gevolg heeft.
Ik weet niet wat links en rechts is, ja ik weet het wel, na een seconde of twee, maar ik reageer niet direct. Hoe vaak is het mij niet overkomen dat iemand tegen mij zegt: "Nee, die andere rechter kant!" En nu snap ik dus eindelijk, op mini-niveau, wat het is om een handicap te hebben, er niets aan te kunnen doen dat het niet lukt, dat je wel wilt en echt je best doet maar dat het niet lukt. Ik zit namelijk op dansen sinds kort en de docent doet: "stap, stap, links, rechts en dan weer rechts." En mijn lijf reageert niet, als ik die twee seconden heb gehad om te bedenken welk been mijn rechterbeen is dan loop ik vier passen en een sprong achter. Shit! En de rest danst gewoon door hoor!
Natuurlijk kun je dit niet vergelijken met zoiets ergs als doofheid of dyslexie. Maar het geeft mij wel inzicht, inzicht wederom in het feit dat een handicap hoe klein of groot nooit echt begrepen kan worden door iemand die er van buitenaf tegenaan kijkt. Maar... ik blijf mijn best doen hoor en ga zo mijn gymbroek pakken en een shirtje want ik ben nog in de ontkenningsfase.

Zwaaien

Het schept een band, varen in het najaar. Varenslui zwaaien wel vaker naar elkaar maar in de zomer zijn er een hoop mensen die vallen onder de sectie "huurders", of "te hautain", "bezig met mijn blonde vriendje" of nujuist met die "wulpse brunette" op het voordek, sommigen zijn ook gewoon druk met de boegschroef of met te hard varen.
Maar in het najaar zwaait iedereen, de baggerschipper, de skûtsjekaptein, de zeilers die met zeilpak en zwemvest in de kou ruime wind door de Jeltesloot zeilen, die andere zeilers in de Staverse jol met een rifje in de fok, de mevrouw met het hondje die langs de wal loopt.
En waarom, omdat we allemaal zo genieten van het water in het najaar , we vrijwillig afzien, het schept een band.

Niet klaar

Ik ben er nog niet klaar voor maar deze depressie dwingt me wel. Het gaat waaien dit weekend zeggen ze, en niet te zuigig ook! Dus is de zeiltraining van dit weekend afgelast. Belden ze van de KWS al of het startschip wel goed vast lag. Waren de leerlingen enorm onrustig. Maar ik ben er nog niet klaar voor.
Het einde van het vaarseizoen. Ik had nog vrienden willen zien dit laatste weekend, wat stootwillen die ik aan de steiger vond terug willen geven, afspraken willen maken voor volgend jaar, biertje drinken. Maar dus nu een onvrijwillig einde. Ik denk dat ik Margje maar naar Workum ga varen morgenochtend, wie weet kan ik nog wat zwaaien....

Huis

Vanavond House avond.

Donker

Normaal zijn we zo rond een uur of zes alweer op weg naar Langweer. Als we naar Workum gaan zelfs om vijf uur. Maar gister was het veel te gezellig. En dus gingen we om half acht pas onderweg. Han afgezet aan de overkant en met het "Zonnetje" achter de boot en de zon al achter de horizon door het Joustervaartje naar onze ligplaats gevaren.
Er was geen wind en de bossages reflecteerden in het water. We hebben het stukje al ontelbare keren gevaren en dus weet je wanneer er een bocht komt en waar je ongeveer op af moet varen.
In het donker kun je alleen geen afstanden inschatten en met een kind voorop op de uitkijk en een kind achterop om de flits in de gaten te houden zijn we naar huis gescharreld. Spannend, beetje eng, zeer voldaan.

Al jaren

Ik zal 5 zijn geweest. Logeren bij een vriendinnetje. Zij had hele korte nagels en dat vond ik wel mooi. Op de vraag hoe ze ze zo kort kreeg antwoordde ze:"Nou gewoon afbijten!". Dus toen is het begonnen. Ik heb ze gelukkig nooit tè kort, maar langer dan een mm worden ze ook niet want dan gaan ze er automatisch, zelfs gedachtenloos, af.
Een nagelschaartje heb ik pas gekocht toen ik de kinderen kreeg en zelfs nu ,na bijna 15 jaar kinderen knippen, vergeet ik nog regelmatig om ze er aan te helpen herinneren. Met gruwelijke gevolgen natuurlijk.
Maar nu zitten ze er al 6 dagen aan, er verschijnen witte randjes boven de roze nagels. En ze tikken ook als ik op de computer schrijf of was opvouw. Ik weet niet hoe lang het me nog lukt, maar ik geniet er wel van dus wie weet, heeft de juf dinsdag voor het eerst smeerolie onder haar nagels.

Avondtuin

Fokke en Sukke

Zij niet

Penthouse

Wij doen al jaren ons best om onze wederhelften het naar de zin te maken. Soms zijn we succesvol, soms niet zo, maar de weegschaal slaat toch meestal door naar de positieve kant. Gisteravond hebben we weer een poging gedaan. Nu met rigoreuze middelen. We willen namelijk aantrekkelijk op de foto. De make-up, was ons verteld, zou natuurlijk overkomen voor mannen en zou ons vrouwen een goed en zelfverzekerd gevoel geven. Ik zelf ben nog wat onzeker over de uitkomst, maar ik kan de make-up dan ook zien, maar ik ben zeker dat de mannelijke bezoekers van dit blog bijna aan bloedtekort in de hersenen moeten lijden.

Neem nog een kopje koffie

Ik ben slecht in wachten, gelukkig heb ik mensen om mij heen die dat wel kunnen en dat proberen op mij over te brengen. Een maand geleden zag ik dus een leuke auto. We zijn wezen oefenen en hebben er wat aan laten sleutelen. Maar als dan de beslissing er is om hem te kopen, dan moet ik 'm wat mij betreft ook "gisteren" mee kunnen nemen. Niet dus, een maand later. Maar maandagmorgen (ik hou wel van een uitdaging) was het dan zover. En heb ik mijn Panda ingeruild na 6 jaar trouwe dienst en 138888 km.
Het nieuwe exemplaar is ook blauw, rijdt ook 1:16 (al ga ik dat nog uitrekenen) maar er kan meer zooi in.
Oh ja en ben je nog op zoek naar een pittig autotje, er staat in Harlingen bij de Toyota garage nog een lief Pindaatje. Kan een hoop zooi in en rijdt met windkracht 8 tegen, bijna 120 km/uur.

Geen

Trein

Iets voor 6 werd ik wakker, ik weet niet waarom. Omdat het nog wat vroeg was draaide ik me nog even om en probeerde nog even de ogen te sluiten. Toen ging de telefoon, mijn moeder. Vanuit Canada. Ze had goede berichten over de reis die ze aan het maken zijn. Alles verliep goed en ze hadden het bere naar hun zin. Nu weet ik waarom ik wakker werd. Mijn moeder zat aan mij te denken aan de andere kant van de wereld.

Als ze de volgende keer dan maar rekening houdt met het tijdsverschil.

Het wordt tijd

Ik probeerde het vanmorgen te ruiken, maar het was nog niet zo ver. De herfst bedoel ik, meestal in de nazomer met een beetje mist is het raak. Maar ik moet er aan, het is nog zomer.
Ook probeer ik al een paar weken een trui aan te doen, of onder een t-shirt een hemd, want het ziet er zo somber uit. Maar al het eerste uur op school breekt het zweet me uit.
Vannacht ging het inslapen wat slecht, maar bij de gedachte aan gedempte stemmen op straat die liepen over een vers gevallen pak sneeuw was ik zomaar weg. Er ligt ook een hoge stapel hout tegen het huis aan, de kachel lonkt, veel te warm om er ook maar aan te denken.
Waar komt dat toch vandaan die behoefte aan kou en frisse ochtenden? Is het omdat is een vissen ben? Men zegt toch dat die koudbloedig zijn?
Eén geruststelling voor het eerst in weken lag er vanmiddag niemand op mijn winterligplaats hier in Workum. De Djippe Dolte maakt zich klaar.
Hoop ik.

Teletop

Het is leuk hoor! Een klassenboek on-line maar dan ook een boekentas, proefwerkweek en ledenwerfactie in één.
Het is wel even oefenen, maar wij en onze leerlingen kunnen er leuke dingen mee doen.
Neem maar eens een kijkje.

Australië bestond twee eeuwen

Ik kreeg donderdag een mailtje van school, er was iemand naar me op zoek. Hij was via Google, het Abeltasmanweb, en de website van onze school bij mij terecht gekomen. Twintig jaar geleden hebben we een reis gemaakt, en in oktober blijkt een reunie te zijn. Leuk hè? Als je dan zo veel later toch nog van al die mensen hoort waar je 2 maanden mee doorgebracht hebt aan de andere kant van de wereld.
Omdat het grote Zuidland twee eeuwen als Australië bestond werden alle tall ships van de wereld uitgenodigd om ook op het feestje te komen. Niet allemaal gingen ze. En sommige landen hadden niet eens een tall ship. Wij als Nederlanders deden net als of, een mooi zeegaand jacht, doopten we om tot Abel Tasman, en zij werd in meerdere etappes naar Sydney gezeild en weer terug. Onze etappe begon in Sydney en voerde ons via Nieuw Zeeland naar Tahiti. Bijzonder vaarwater, bijzondere mensen, bijzondere reis.
Er blijken een paar bemanningsleden in het buitenland te wonen, er is er volgens mij ook één inmiddels overleden, de rest van de verhalen hoor ik in oktober.

Sneller

Ik kom hem of haar meestal om een uur of 8 tegen op de kruising bij Bolsward. Meestal neemt 'ie daarna de zelfde weg als ik richting Zurich. Niemand durft dan harder dan 125 te rijden en achter de motor hangt dan een hele slang van aannemersbusjes, Volkswagens, Audi's die graag zo snel mogelijk over de Afsluitdijk willen maar niet bewust op zoek zijn naar een confrontatie met de agent.
Voor zo'n vrijgevochten agent op een motorfiets is dat natuurlijk niet het droombeeld van vrijheid. Hij rijdt liever met 160 achter een boef aan die hij op het viaduct bij Zurich spot en dan bij voorkeur bij Den Oever pas te pakken krijgt.
Dus op maandagmorgen neem je de weg naast de snelweg. Je mag daar 80 en er wordt ook regelmatig gecontroleerd. Ik was hem dus even kwijt toen ik de snelweg op reed. Maar gelukkig toen ik eenmaal ingevoegd was en 120 reed kwam hij mij rechts voorbij, op de "ventweg", zonder optische- en geluidsseinen, met veel tegemoetkomend verkeer.
Ik schaam me wel eens als ik behoefte heb mijn Pinda tot het volle toe te belasten, met windkracht 6 mee wil hij soms wel 160, en neem dan toch maar weer gas terug. Maar als ik dan zo'n diender zie die met 130 over een weggetje rijdt waar je maar 80 mag. Wie moet zich dan het meeste schamen?

Bijna

Het is bijna zover morgen om een uur of 8 gaat het weer gebeuren. In de auto richting Harlingen. Na 7 weken varen, boeken lezen, kamperen, slapen, zweten, rub varen en lessen voorbereiden gaan we weer met het echte leven beginnen. De jongens hoeven respectivelijk pas om 12 en 13 uur hun rooster te halen, voor mij helaas geen genade.
(Oh, er zijn er die het nog veel erger hebben hoor, B. is al 2 weken weer aan het ploeteren!)
Vandaag staat dus in het teken van puin ruimen. Was af, was opruimen, kamers van de mannen gezellig, fietsen rijklaar, tasjes voor morgen klaar. B. heeft het helemaal op zijn heupen en sopt de hele benedenverdieping en wat hij er verder nog bij kan verzinnen. Hymke, zij het met gezonde tegenzin, staat ook zijn mannetje als het om de fiets gaat en het aannaaien van knopen aan zijn goede garderobe. Fimme is, na het opruimen van zijn kamer, snel naar een vriendje vertrokken, de slimmerik. En ik, na de verplichte nummers waar ik niet onder uit kon komen, stap net uit bad.
Bijna over, maar nog niet helemaal.

Afschriften

Afschriften kosten een bank geld. Dat is algemeen bekend. Kreeg je vroeger al een afschrift als er f 0,01 was overgemaakt op je rekening, krijg je ze nu één keer in de maand.
Even tussendoor: De sport was dan om achter op de overschrijvingskaart een leuk briefje schrijven aan die gene waar je het geld aan overmaakte, die overschrijving zat dan bij de afschriften. Zo kon je elkaar schrijven voor 1 cent. Terwijl die ene cent dan niet eens naar de PTT ging maar naar een vriend van je.
En nu willen ze dan naar een afschriftloze administratie. van de Visa krijg ik ze al niet meer. Moet ik zelf online uitprinten. (Gedoe om bij te kunnen houden of er bij de Peage in Frankrijk niet te veel is afgeschreven... )Bij de Postbank moet je enorm je best doen om met telebankieren niet op de knop "ik wil geen papieren afschriften meer" te drukken.
Allemaal begrijpelijk, beide banken gooien het op het milieu. Papier dat bij de meeste mensen op een stapel verdwijnt en nooit gebruikt wordt. Portokosten voor iets wat toch niemand wil zien, wees nou eerlijk wie kijkt er nog op van rood staan.
Maar dan moeten ze nu ook stoppen met het versturen van reclame voor verzekeringen, hypotheekscans, pensioenen, uitjes en kortingen. Op dik papier mooie lay out., bij Visa zelfs een kleine Glossy. Want als ik mag kiezen: wel afschriften, geen reclame.
Lang leve het milieu!

Saving Grace

We hebben zo'n harde schijf om op te nemen, en dan op DVD te zetten. En ik ben verslaafd aan films. Heerlijk! Dus als de Mikro Gids elke donderdag komt neem ik een pen ter hand en omcirkel ik alle films die de moeite waard zijn. Die zetten we op DVD, ik maak er een leuke hoes bij en we houden zelfs een archief bij.
Vandaag was het weer hoezendag. En dus heb ik ook de hele middag/ avond films gekeken. Zalig! Sommige films kun je regelmatig zien. (Notting Hill, Ocean's eleven) Sommigen moet je gewoon hebben. (Antonia, Een maand later) De meesten zijn voor dagen als vandaag.
Dus kijk ik nu naar Saving Grace.
Aanrader!

Hot

Je kunt hitte ruiken.
Als je een hete boot binnenkomt, een sauna waar nog geen damp in zit, een auto die in de zon stond... Maar de geur van hitte in het zuiden van Frankrijk is bijzonder. De wind ruikt zowieso al anders, naar lavendel, tijm en munt, maar als hij niet van zee komt ruikt de wind hoofdzakelijk naar warmte. Gelukkig is de wind er altijd vanaf een uur of 9 's morgens.