Ik probeerde het vanmorgen te ruiken, maar het was nog niet zo ver. De herfst bedoel ik, meestal in de nazomer met een beetje mist is het raak. Maar ik moet er aan, het is nog zomer.Ook probeer ik al een paar weken een trui aan te doen, of onder een t-shirt een hemd, want het ziet er zo somber uit. Maar al het eerste uur op school breekt het zweet me uit.
Vannacht ging het inslapen wat slecht, maar bij de gedachte aan gedempte stemmen op straat die liepen over een vers gevallen pak sneeuw was ik zomaar weg. Er ligt ook een hoge stapel hout tegen het huis aan, de kachel lonkt, veel te warm om er ook maar aan te denken.
Waar komt dat toch vandaan die behoefte aan kou en frisse ochtenden? Is het omdat is een vissen ben? Men zegt toch dat die koudbloedig zijn?
Eén geruststelling voor het eerst in weken lag er vanmiddag niemand op mijn winterligplaats hier in Workum. De Djippe Dolte maakt zich klaar.
Hoop ik.
O wat een heerlijk blogje. Ik was juist zo blij om de zon voor het eerst in máánden weer eens de zon te zien, in de zon mijn lunchbroodje op te eten en hoopte dat het nu weer weken zou duren voor de herfst zich opnieuw meester maakt van het land...
BeantwoordenVerwijderenHoe smaken toch kunnen verschillen!
Laat ik wel even duidelijk zijn: zon is altijd goed! Energie!
BeantwoordenVerwijderenTsja, en dan wil ik het liefst winter! Met veel sneeuw!
BeantwoordenVerwijderenHier rook ik hem wel al, die herfst. Toevallig schreef ik dat vanmorgen zelfs op mijn blog.
BeantwoordenVerwijderen@ BB, ja ik hang ook altijd uit het raam als het sneeuwt. Ruiken en luisteren naar de gedempte geluiden.
BeantwoordenVerwijderen@ Veerle, zou dan de natuur bij jullie ook eerder de herfst binnengaan?
Ik snap precies wat je bedoelt. In ons hoofd zit het najaar er al aan te komen!
BeantwoordenVerwijderenHeb vanmorgen mijn truien uit een bak getrokken. Ik ben er klaar voor!
BeantwoordenVerwijderenDoe mij maar een zonnige koude winter. Geen ijs, heb een beetje omvalangst.