Complimenten

Vroeg was het vanmorgen, ik was om kwart over 7 op maar sommige leerlingen zaten toen al bijna in de auto. Vandaag moesten we op tijd in Stavoren zijn om de sloep te laten slepen voor de berekening van de handicap. Niet alleen vroeg maar ook koud en miezerig.
De sloep was vrijdagmiddag al naar Stavoren gebracht door een collega die wèl zijn rijbewijs BE heeft. En nu staan we in de pisregen op een weegschaal om het ideale gewicht voor de sleepproef te zoeken. Maar onze sloep is al gesleept, alles is al klaar, vrijdagavond al, wisten we niet. Dus nu zijn wij ideale ballast voor een andere sloep.
De constructie op de boot die ons sleept is ingenieus. We hangen aan een electronische unster die meet hoe moeilijk we door het water gaan. Tegelijkertijd meten ze de werkelijke vaart door het water en de wind. Alles in de computer en de sloep is voor de komende 5 jaar weer klaar voor de wedstrijd.
Om 10 uur zitten we aan de warme chocolademelk met slagroom en we overleggen wat. Een deel van de bemanning is niet komen opdagen. De redenen lopen uiteen van: "er is geen openbaar vervoer naar Stavoren zo vroeg." en daar kan ik dan nog inkomen, maar ook "gister te diep in het glaasje gekeken en nu kan ik niet uit mijn bed komen." en daar kan ik dan wat minder begrip voor opbrengen. De leerlingen die er wel waren verdienen mijn complimenten, de ouders die zo vroeg in de auto zaten ook.
De sloep wordt terug gereden naar Harlingen "as we speak" voor de laatste modificaties voor hij te water gaat. Complimenten aan de chauffeur! Mij rest de komende weken de onrustige taak om een keuze te maken uit 13 man/vrouw om een team van 8 samen te stellen om te roeien...