Familiewieg

In 1868 kochten mijn voorvaderen/-moederen een wieg die ze op hun boerderij neerzetten voor hun eerstgeborene Pieter Groot. De boerderij stond in de Schermerpolder en heette "de vogel Phoenix".
Inmiddels is de jongste moeder in de familie bezig haar huis in te richten, met een babykamer, en is de wieg weer van zolder gehaald. De 6e generatie is aan de beurt, een goede gelegenheid om de geschiedenis van onze wieg vast te leggen.
Wat begon met een chronologische volgorde van baby's, is inmiddels al een flink document geworden met anekdotes van verschillende moeders, eigenwijze familie-eigenschappen, foto's van baby's en de herkomst van de verschillende bekledingen van het bakje en het hemeltje.
Mijn moeder:
Half februari 1967 stond ik, acht maanden zwanger van Anne-Marie, met onze Renault 4 in de haven van Rotterdam om de kist met de wieg, die bij Marianne vandaan kwam op te halen. "Mevrouw, wilt u even invullen wat er allemaal in die kist zit" ........."De familiewieg en babyuitzet"....... Nou dat wilden ze wel geloven.... "Geeft u ons de sleutels maar van uw auto, dan zorgen wij wel voor de rest. Een kopje koffie, mevrouw ? En een uurtje later stond de Renault voor me, met de kist die ze voor me hadden ingeklaard en in de auto hadden geladen. De klep kon niet dicht. En zo ben ik teruggereden naar Den Haag.
Mijn tante Marianne vertelde hoe de wieg in Amerika kwam:
Why Oma Ann sent the cradle all the way to the USA? I certainly did not ask for it, but as you knew Oma Ann? Once she had an idea that is the way it had to be. The crate she sent the cradle in was loaded with antiques she planned to sell here to cover her expenses. She was here during Barbara's birth and stayed for half a year! The antiques never sold! After two babies I was ordered by Oma to send the cradle back to sister Heleen and thus Robin was put in a basket!
Tante Hanneke:
Wat een pret die familiewieggeschiedenis! Oma Ann zou er zo ontzettend van genieten! Ik weet nog goed dat ze de wieg 'binnenhaalde' Hij stond meen ik bij Opa en Oma Borst op de Helderseweg 50 in Alkmaar op zolder! Haar familie vond het maar mal, dat ze er aan begon...maar Oma had 'geen cent te makken ' in die tijd en wij thuis vonden hem prachtig! Ik weet niet meer wat voor bekleding erop zat toen, weet iemand dat nog ?? Ik maakt zelf van een zware wittestof met rode ingeweven kruisjes een bekleding en liet de wieg rood verven!!! Toen prachtig...( Dat was 1956 voor Bertien ) Omdat Bertientje zich altijd naar boven werkte in die wieg en dan met haar koppie tegen het ijzer aanlag maakte ik daar een hoofdbescherming met schuimrubber!
Dat naar boven werken blijkt een baby eigenschap te zijn die vaker voorkomt in onze familie, tot nu toe hebben we er 3 ontdekt waaronder mijn jongste. Hymke hiernaast lag in de wieg in één van de hutten van onze tjalk die we omgebouwd hadden tot babykamer.
We genieten allemaal enorm van het verhaal en na de eerste rush van anekdotes komt er nog regelmatig wat leuks bij.