zaterdag 3 januari 2009

Geduld

Mijn talenten liggen ergens anders. En dat is deels genetisch bepaald. (Kan ik ter wat aan doen?) En dus doe ik mijn best om niet in de valkuil van ongeduld te vallen.
Het is nu vijf en een halve week geleden dat ik 's nachts wakker werd met twee ambulancebroeders aan mijn voeteneinde. Ik heb geduldig mijn hersenen laten meten in een EEG, ik heb ze laten doorlichten met röntgen en magneten, ik heb gebeld naar de neuroloog, ze was op vakantie, ik heb deze week gewacht op een telefoontje, ze was helaas dienstdoend neuroloog en kwam nu niet aan mij toe en ik heb vele boeken gelezen om de onrust uit mijn lijf te krijgen.
Zou het zo zijn, dat ik doordat ik zo braaf ben, dat er maandagochtend spontaan een telefoontje binnen komt vanuit het ziekenhuis? Of moet ik, tegen alle adviezen in, de auto pakken, mijn tent en mijn slaapzak, en op de afdeling neurologie gaan kamperen totdat ze wel aan mij toekomen... Grrrr!

1 opmerking:

  1. Aha. Nou ja, ongeduld is my middle name dus van mij heb je niets te leren op dit gebied.
    Ik duim dat er maandagochtend om half 9 een berichtje binnenkomt in huize 'Margje'!!

    BeantwoordenVerwijderen

Aan boord

De brug bij le Havre ligt onder een wisselend bewolkte lucht. Niet slecht want toen ik uit Workum wegreed vanmorgen kwam de regen met bakk...