Energie

Spanningsverschil, dan gaat er stroom lopen. En als er stroom loopt kun je arbeid krijgen mits je apparaat niet kapot is. Les geven is net zo iets.

Voor leerlingen in de pubertijd is lui zijn (groeien kost energie) en niet kunnen plannen of vooruitkijken (mijn hersens zijn daar nog niet klaar voor) aan de orde van de dag. Neem ze het eens kwalijk... Maar toch lopen ze in mei heel graag de deur uit met een diploma of in juli met een overgangsrapport. Dat ze nu wat moeite hebben met meedoen in de klas kun je ze niet kwalijk nemen, ze kunnen volgens de geleerden de gevolgen niet overzien, toch?

Dus is het aan de leraar(es) om ze zo te begeleiden dat ze het zo leuk vinden om mee te doen dat ze per ongeluk hier en daar een voldoende halen. De praktijkles is bij binnenkomst onrustig, Piet staat bekend als een raddraaier en wil dat graag ten opzichte van zijn maten volhouden. Piet is niet alleen. Maar na 20 minuten lokken, helpen, negeren en lachen is Piet leuk aan het solderen. Hij schrijft met zijn bewijzen in zijn hand een leuk verhaaltje en gaat na drie kwartier met een "goedje" het lokaal uit.
Het "goedje" geeft een voldaan gevoel, Piet heeft het niet eens "saai" gehad zegt 'ie, en blijkbaar werkt de spanningsverschil-wet nog steeds. De energie is overgelopen van leraar(es) naar leraar, er is arbeid verricht, de leraar(es) is leeg en vandaag zeker toe aan opladen van de accu.
Moe maar voldaan.