Ik hou persoonlijk niet zo van gaten in het dek. Alles wat waterdicht is moet zo blijven en vooral niet aankomen. Erger nog, alles wat ook maar een klein beetje gezellig is moet zo blijven en dus ben ik niet aan het werk geweest aan Margje na de zomer. Op een la na dan, die hoeft nou niet meer over de grond te glijden.
Maar er is nog een hoop niet af. Het toplicht en ankerlicht doen het niet en watertanken moet door de patrijspoort. Beiden niet handig als je vroeg in het voor- en laat in het naseizoen nog vaart.
Dus heb ik vandaag moed verzameld. Met boren, gatenzaag en locktite gewapend ben ik naar Margje getogen om 8 gaten in haar dek te boren, te zagen en te tappen. Eén gebroken tap en één gebroken boor en drie uur later ben ik een dekdoorvoer in het vooronder en een tankdop in het gangboord aan bakboord rijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten